Mini Transat: de kwalificatie van Itzel Marie Diaz

"Een jaar met 100 knopen op zee!"

In september gaat iedereen weer naar school, maar mijn bootje en ik hebben sinds januari niet echt een pauze gehad! Allereerst was er de herfst- en wintertraining in het centrum van Concarneau.

Het programma?

Een reeks manoeuvres en uitstapjes in alle omstandigheden, van rustige omstandigheden (als er nauwelijks wind is) tot meer uitdagende uitstapjes (bijvoorbeeld zeilen in een storm)! Zoals ik heb verteld in een artikel voor de Voiles et Voiliers media, had ik een paar tegenslagen aan het begin van het project, waardoor ik het vertrouwen in mezelf verloor. Zeilen in een Mini betekent dat je in je eentje een grootschalig project op je neemt. Je moet partners vinden, weten hoe je alles moet repareren, en een budget en een strakke planning hebben. Kortom, een hele uitdaging!

Eerste soloraces

Als iemand me een paar weken eerder had verteld dat ik mijn eerste nacht alleen op mijn boot tijdens een race zou doorbrengen, had ik dat moeilijk kunnen geloven! Ondanks een gespannen gevoel in mijn buik voor de start op het ponton, en knieën die een beetje trilden, gingen we ervoor!

Half april startte ik de Pornichet Select, een solorace van 300 zeemijl. Twee dagen en twee nachten zeilen rond de eilanden Houat en Hoëdic, het Île d'Yeu, de offshore windturbines en het kanaal Saint-Nazaire. Alle emoties zijn voorbij gekomen, van angst tot het immense plezier van 's nachts alleen op mijn boot zijn. De boot vaart op volle snelheid, terwijl ik kijk naar het fluorescerende plankton dat zich verspreidt over het dek van de boot en de dolfijnen verlicht die we tegenkomen.

De eerste overwinning van het jaar: over de finish komen van mijn eerste solorace! Ondanks dat mijn lichaam op was, stond ik twee weken later aan de start van mijn tweede solorace: de Mini in mei. 500 zeemijlen van La Trinite-sur-mer en mijn eerste solo-doorvaart van de Raz de Sein - ik kwam er zelfs een zeeschildpad tegen! Wederom haalde ik de finishlijn!

Zeilen op het Kanaal

Na de eerste twee soloraces kwam de Calvados Cup: twee double-handed races die ons van Douarnenez naar Deauville in Normandië brachten.

Het is niet gemakkelijk voor mensen uit Bretagne om in het Kanaal te zeilen. De stromingen zijn er namelijk veel sterker en hebben een aanzienlijk effect op de wind en de zee. De tweede race bracht ons twee keer over het Kanaal naar Engeland en terug naar Deauville. Zo konden we genieten van de kustlijn van Zuid-Engeland, zonder dat we ervoor stopten natuurlijk!

Een ander zeer technisch onderdeel: 's nachts varen tussen vrachtschepen (en veel tijd doorbrengen op de radio om ze te vragen om uit te wijken!)

De Mini Transmanche: oude Mini's gevangen in de storm

In augustus bracht ik meer dan twintig dagen op zee door tussen mijn kwalificatie van 1000 zeemijl buiten de race en een race van 500 zeemijl. Deze race was de Mini Transmanche: een race voor vintage boten, zoals Kaïros, die gebouwd is in 2005 en een puntige boeg heeft.

De route?

Vanuit Ouistreham in Normandië steek je twee vloedgolven (raz) over: in Barfleur en in Blanchard. Vervolgens ga je omhoog richting Engeland, rond de vuurtoren Wolf Rock ten zuiden van de Isles of Scilly. Je volgt de zuidkust van Engeland richting het Isle of Wight en steekt ten slotte het Kanaal weer over naar Ouistreham!

Deze race was verreweg de moeilijkste van mijn hele seizoen! We gingen door vier fronten (vier stormen), de golven waren hoger dan de boot en ik moest mijn stormzeil meerdere keren uittrekken. Helaas scheurde mijn grootzeil op het Isle of Wight volledig en moest ik het Kanaal oversteken om terug te komen in Frankrijk met slechts één voorzeil. Deze race was erg zwaar voor mij en mijn boot. Het enige goede is dat ik een echte zee-ervaring heb opgedaan. Ik heb ook mijn snelheidsrecord op mijn boot verbeterd: 16 knopen! (meer dan 29 k/u).

Ondanks verschillende breuken won ik de 'Planet Perf'-prijs voor een milieuverantwoord project.

Laatste race van het seizoen: de Duo Concarneau

 

Mijn racejaar eindigde met een zeilwedstrijd van 300 zeemijl tussen Saint-Nazaire, Molène en les Glénan. Kaïros is dus terug in de Atlantische Oceaan! We gingen sterk van start in harde wind, onder spinnaker, en we haalden nog steeds 16 knopen! De rest van de race verliep zonder problemen, met rustige omstandigheden en veel zonneschijn. Er is maar één minpuntje: in september beginnen de nachten op zee fris te worden!

Ik ben echt overweldigd door dit intense en rijke jaar op het water! Ik wil graag mijn partner Opinel bedanken, die me in staat heeft gesteld aan al deze races mee te doen en ervaring op zee op te doen. Het volgende doel is om de boot uit het water te halen om hem te vertroetelen en te verbeteren. Nu ik mijn kwalificatie in en buiten de race heb bevestigd, wil ik graag weer gaan trainen om vooruitgang te boeken op het water.